اختلاف فقهی شیعه وسنی 

شیعیان در مسئله: وضو، شستن دست­ها از بالا به پائین و نیز مسح پا را لازم می­دانند

و در مقابل اهل سنت، شستن دست­ها را به هر کیفیتی باشد، صحیح دانسته و به جای مسح پا، فتوا به شستن پا داده­اند؛

گفتن جمله «حی علی خیر العمل» را در اذان و اقامه در نزد شیعیان لازم است. ولی اهل سنت، بر عدم جزئیت این ذکر تاکید دارند؛

بر خلاف اهل سنّت، شیعیان بر این باورند که اگر چه تفریق میان دو نماز ظهر و عصر و نیز مغرب و عشاء افضل است، اما جمع میان آن دو در حالت اختیار نیز مانعی ندارد؛

شیعیان بسمله را جزء تمام سوره­ها ـ جز سوره توبه ـ  دانسته و گفتن آن را در نماز نیز واجب می­دانند؛

در حالیکه شافعی از ائمه اهل سنت، قول به جزئیت بسمله را تنها برای سوره حمد صحیح دانسته است، و مالک، جزئیت بسمله را حتی برای سوره حمد نیز انکار کرده است و دیگر فقهای اهل سنت، در این باره با نظریه شیعه موافقند؛

شیعیان با پیروی از ائمه راستین خود، قصر نماز در سفر را لازم می­دانند، امّا مذاهب اهل سنّت در این زمینه اختلاف نظر دارند؛

شیعیان بر خلاف اهل سنت، خواندن سوره سجده­دار را در نماز موجب بطلان نماز می­دانند و در مورد نماز میّت، حکم به وجوب گفتن پنج تکبیر می­کنند؛ بر خلاف اهل سنت که مسافر را در روزه یا افطار کردن،‌ مخیر کرده­اند، شیعه فتوا به بطلان روزه مسافر داده است؛ همچنین شمول وجوب خمس نسبت به ارباح تجارات، وجوب طواف نساء در حج و جواز ازدواج موقّت، از احکام اختصاصی شیعه می­باشد.

صفحات: 1· 2